Dag 8 - 1 sep naar het Zuiden

Niagara Falls (Canada, ON) - Washington (PA) - gereden 472 km's

John je moet snel opstaan. Het is 8 uur en vandaag moeten wij verder naar het zuiden. Het is mooi weer en wij hebben er echt zin in en zo langzamerhand kreeg ik een blaasontsteking van al dat water. Nu nog even de Amerikaanse kant van de Falls bekijken.

Meneer Tom met achternaam Tom had er schijnbaar geen zin in, want die stuurde ons alle kanten op behalve de goeie. Wij zijn uiteindelijk op onze intuitie af verder gereden en vervolgen onze weg nu langs het Eriemeer naar het zuiden . In het begin hebben wij over de rijksweg gereden en nadat wij een ontbijtje hebben gegeten bij Denny’s zijn wij toeristisch langs het meer gaan rijden (Seaway Trail). Op deze route kun je je afvragen waar de armoede van Amerika nu eigenlijk zit. Schitterende natuur en mooie woningen.

Langs deze route wordt waarschijnlijk veel gekampeerd want overal kom je van die zgn sleurhutten tegen.... nee zijn meer sleurkastelen, want de grootte is te vergelijken met mijn nederig bungalowtje thuis. Dagjes recreatie is er n naar het schijnt en zeker ook niet zo schuw als bij ons want de herten liepen gewoon in een achtertuin rond te wandelen.


Romen en Keulen zijn niet in 1 dag gebouwd, maar dat je Hamburg, Hanover, Duinkerken, Barcelona en Heidelberg in 1 dag kan bekijken dat is zeker mogelijk, want rij maar van Niagara naar Tennessee dan kom je al deze plaatsen tegen. Zouden die Amerikanen niet zoveel fantasie hebben?

Bedoel als je dorpjes in Amerika, Europeese namen geeft, of zouden wij verdwaald zijn. Trouwens de naam MOOS zie je ook regelmatig verschijnen, wat zou dat toch beteken.
We dachten het mooiste gedeelte van de route gezien te hebben totdat Anna in het slimme boek las dat vanaf Silver Creek het mooiste gedeelte met wijngaarden nog moest komen, waren we wel heel kritisch geworden natuurlijk want nog mooier ? welnu of een chinees heeft het boek geschreven, dus van achter naar voor, of een slechtziende, want juist nu werd het slechter gesteld met de natuur, maar goed ieder z’n smaak natuurlijk ?


Uiteindelijk kwamen we in Erie aan, een stad aan het ? ja…ja….ja…. zeg het maar… juist het Eriemeer, Nou ja meer, het is groter dan Nederland dus zeg gerust zee tegen meer. De naam stamt af van de Eriez-indianen die tot begin 17e eeuw hier woonden maar door oorlogen en een pestepidemie is deze stam uitgestorven. Uiteindelijk heeft de Amerikaanse kolonialisering de overhand gekregen. De aanblik van de stad is niet typisch Amerikaans met hoge gebouwen maar de neoklassieke bouw geeft een indruk hoe het verleden is geweest. De stad leeft van de bedrijvige haven en het tourisme op het Erieschiereiland. Ook hier troffen weer het frappante copie-eren van namen aan zoals Hollandstreet, Frenchstreet enz.


Even tanken want de prijs is laag van de benzine hier (gemiddeld 2 dollar 60 cent, dat betekent omgerekend naar euro 58 cent per liter), dus zoveel mogelijk rijden en zoveel mogelijk voltanken dat is lekker goedkoop, kofferbak vol jerrycans op de achterbank en zo. He, kijk nou, daar staat Niagara carwash…………hebben we rondjes gereden? of vindt de Amerikaan toch 200 km weinig?, want zo ver waren we toch zeker alweer verwijderd. Volgetankt en dus nu over de rijksweg op naar onze volgende slaapplaats. Nu Anna even achter het stuur en ik ben even gaan pitten lekker in het zonnetje die door de bomen scheen zodat je bij elke voorbij scheurende boom zo’n zwarte streep over je oogleden krijgt en je hierdoor geen moment kan slapen, lekker de airco aan zodat het lekker koud was in de auto, je raadt het al geen slaap te pakken of toch wel want ben toch een stukje Amerika kwijt volgens mij.

We passeerden Pittsburg welke stad is ontstaan door de oorlogen van de Fransen en Engelsen in dit gebied, het was een ford genaamd Pitt , waarvan uiteindelijk niets meer over is dan 1 gebouw (Ford Pitt Blockhouse). De ontwikkeling vond plaats door metaal en steenkool maar ook dat is inmiddels verdwenen en het gezicht wordt tegenwoordig bepaald door boitechnologie, banken, dienstverlening en universiteiten. Ik heb het stuur weer overgenomen en ben doorgereden tot Washington…….huhhh Washington wat is dat nu weer, dat ligt toch een kleine 1000 km noordelijk daar zijn we toch begonnen, raakt u ook zo in de war nou wij wel hoor, je rijdt je rot en komt geen steek vooruit.


Maar goed dan maar in Washington een motelletjes opgezocht en kijken we morgen bij daglicht wel of het hetzelfde Washington is als vorige week haha.
Washington een kleine stad met heeeeeeeeeeeeeeeeeeel veel winkels kwamen we achter en een erg bloeiende stad veel werkzaamheden aan gebouwen en wegen dus deze stad ligt niet stil.


Ok lezers en lezeressen, dit was weer een dag in het leven van Columbia Anna en Colombo Johnny. We gaan elkaar weer zien dikke kus vanuit het land van de indianen.


FOTO's