Dag 10 - 3 sep Johnson City - Grandfather Mountain

Waar ben ik, moet ik me hebben afgevraagd, keek even links, keek even rechts. He daar ligt nog iemand, oh, ja dat is Anna, heb ik dan zo diep geslapen dat ik even de weg kwijt was. Tijd 07:30, pfffffffft best vroeg nog maar wel de normale tijd voor mij. Opstaan en even wat uit de auto halen, voorzichtig lopen en niet op mogelijk krakende planken gaan staan, trap op de garagedeur openen en PIEP PIEP PIEP, chips.. er zit een alarm in dit huis, deur dicht , handen omhoog en kijken wat er gebeurd. Ja hoor, reactie Karel kwam om de hoek kijken, maak je niet druk, het alarm is er af en dat piepje geeft hij altijd. Ok dan, goede morgen luitjes, de dag is weer begonnen.

Weet je nog Karel, en ja hoor toch weer iets van vroeger aangehaald toen we nog die boefjes waren van vroeger (let wel zeker geen crimineel gedrag, want das ziek), bakkie gedaan, Karel krant gelezen en toen de plannen van de dag besproken. Hebben Julie dat nou ook als je ergens vreemd bent dan ratelt alles je voorbij en weet je eigenlijk niet hoe alles nou precies genoemd wordt, zo ook deze keer niet, waar gaan we naar toe? Ach ik zie het wel, alles is goed toch, we zien elkaar weer na zo’n lange tijd en dat is zeker zo leuk. Nou Karel doe maar ik volg wel. Mooie rit door de bergen, want ja aan deze kant van Amerika zijn zeker ook hoge jongens te vinden, wat we eigenlijk niet hadden verwacht, we waren allebei in de veronderstelling dat het hier plat zou zijn, maar nee de 2000 meter haal je soms hier zeker wel. Dus ook winter skie-en kan hier. Het weer zit bepaald niet tegen maar ondanks de warme zon was het met de cabrio best wel fris dus even dak dicht en airco aan.

We zijn richting Grandfather Mountain gereden, oh leuk dus die berg is van een opa?, nee man, de vorm ziet er uit als een ouwetje die op zijn rug ligt haha. En ja later zagen we het ook wel. Een berg van de redelijk hoge categorie, maar behoort wel tot een natuurpark, wordt goed onderhouden dus entree en dan de bergwegen op. Boven krijg je door middel van informatie en een kleine dierentuin waar beren en ander wild te vinden zijn, een indruk van de natuur die zich hier voordoet.

Verder boven gekomen was er een prachtig uitzicht over het landschap. Op de top was een hangbrug die over een kloof was geplaatst. Je kon dan van de ene punt naar de andere komen, maar natuurlijk een eigenlijk best eng apparaat, want een hangbrug wiebelt nou eenmaal, alhoewel het toch best meeviel.
Oh my god, I don’t go back, this is scarry, zei een mede-natuurliefhebster. Maar ja als je niet terug gaat dan moet je worden opgehaald door een helikopter. Oh no pls, I am also scared to fly, so i will go back. Haha, lachen hoor, maar ach er gebeurd niks die brug is sterk zat………….hopen we maar………

He kijk een vallend stukje steen, oei maar even snel optillen voordat het compleet naar beneden valt. Is er dan niemand die even wil helpen. Ja hoor zij wel. Pfffffffffffft John dat doe je met 1 vinger. Goed Amerika weer gered van een nieuwe ramp, dus weer terug langs de noordkant van de berg alwaar ik de vingers van een kip heb gegeten, mmm beetje vreemd maar wel lekker, ach het stond op het menu chicken fingers.
Onderweg nog even een Food Market aangedaan om straks te kopen voor het avondeten op de bbq mmm lekker en toen de weg voortgezet. Hoe lang is het rijden hier vandaan, ach een uurtje.. mm had het gevoel dat het vlakbij was, maar tja wat zijn afstanden in Amerika he. Even koffie drinken bij iemand die 100 km verder woont is vlakbij toch.

Thuis gekomen even relaxen. Praatje over ………………..vroeger …………….. blog gemaakt en ondertussen waren Karel en Cinthia alweer met avond eten begonnen.


Zo weer een dag uit het leven van 2 wereldburgers. Een prettige dag en misschien welterusten ligt eraan hoe laat dit gelezen wordt.


FOTO's