dinsdag 15 september 2009

Dag 22 - 15 sep bijna Washington

Virginia Beach (VA) - Chincoteague Island (VA) - Annapolis (MD)
Gereden 462 km's door Virginia, Maryland

06:55 uur, wel vroeg maar ben wakker en heb een beetje koppijn, nee lezers niet van de drank, ik heb me netjes gedragen geen drank deze vakantie. Maar gewoon pijn zeg maar even pilletje en uurtje dan zal het wel weg zijn. We trekken vandaag weer door, heb trouwens wel genoeg van Virginia Beach, weet je hoe pijn je oren gaan doen hier van al die straaljagers haha. We willen redelijk op tijd bij de volgende halte zijn zodat er wat speling is morgen de dag voor het vertrek. Mijn buurvrouw je weet wel die ja, wordt wakker en ikkuh met mijn beste humor, hi Anna, lekker geslapen? Ben je al wakker, mmm gaat wel en nee nog niet. Mompelde ze stilletjes en wankelelend op weg naar de douche . OK even niks zeggen want Anna moet altijd opdrogen voordat er wat uit komt. Alles weer gepakt, ook daar hebben we een taakverdeling voor, automatisch trouwens. Anna doet meestal de huishoudelijke spulletjes en ik dan de kabels en overige technische dingen en draag (rij) natuurlijk, zoals een sterke vent betaamt haha, de koffers naar de auto en pak deze dan weer in.

Komt soms rot uit kan wel eens op de 2e of 3e etage zijn zo ook nu weer. Het inpakken is binnen 5 minuten gebeurd, maar met deze temperatuur moet ik weer douchen als de koffers in de auto zitten. Voordat we de plaats verlieten hebben we eerst nog even een bezoek gebracht aan een Bayliner dealer, maar daar was niets bijzonders, behalve dan dat er 2009 modellen stonden die ruim goedkoper waren dan dat ik betaald heb voor mijn 2004 model. Maar goed ik ben nu eenmaal een Nederlander en gebonden aan de strakke regels van ons land. De eigenaar wist hoe de vork in de steel zit in Nederland en was eigenlijk ook niet blij, het verziekt ook een beetje de export naar Nederland toe.

We zijn via een combinatie van bruggen en tunnels de Chesapeake Bay overgestoken. Deze baai is de ingang vanuit zee tot plaatsen als Baltimore en Washington. Daar er grote schepen naar binnen varen kan deze niet worden afgesloten met alleen een brug, dus heeft men gekozen voor een oplossing in de vorm van eilandjes waartussen 3 vrij lange bruggen op palen kort op elkaar en laag boven water. Tussen deze bruggen zijn dan weer 2 tunnels ver onder de zeebodem zodat de grote schepen daar overheen kunnen varen. Een unieke en aparte oplossing. Na deze brug kregen we er nog vele en allemaal zo hoog dat een flink zeeschip er makkelijk onderdoor kan geen ophaalbrug dus. We zijn doorgereden tot we bij een eiland aankwamen waar pony’s in het wild leven.

Niemand weet eigenlijk hoe ze er terecht zijn gekomen, men denk aan een schip. Maar goed ze zijn er dus wij willen wel even zien hoe ze op het strand tussen de mensen zijn . Dus vol goede hoop naar de ingang van het park. Aan de rechterkant ziet u ze, zei de parkwachter. Welnu een flinke 8x100 verrekijker zou niet verkeerd zijn of een leuke zoomlens is ook een optie. Maar goed het kameraatje wat ik heb zoomt ook aardig in.

Jammer ik wil ze van dichtbij meemaken, dus dan maar naar het strand, maar alles wat we zien zijn Amerikaanse touristen die rood liggen te worden de pony’s zijn hier waarschijnlijk gesmolten in de zinderende zon . Geen pony te bekennen.
Nog even rond gereden en toen maar onverrichte zaken terug naar onze doorgaande weg naar het noorden. Bruggetje op Bruggetje af tussen al die eilanden, maar helaas was de weg verder erg eentonig, niets vergeleken met Oost Amerika.

Onderweg nog even een Starbuckje aangedaan. Toen we in de stad Annapolis waren aangekomen vielen onze kinnetjes weer op onze schoenen van verbazing. Zo dan dit is geen bruggetje meer dit mag je gerust als BRUG betitelen de zgn Bay Bridge. Hier moeten we een plaatje van schieten en dus even van de weg af maar mmmm je moet een park in rijden wil je de brug vanaf de kant willen zien. Slim hoor, weer betalen om een plaatje te schieten, maar niet getreurd we hebben vakantie haha . Een schitterend uitzicht en dus een mooi plaatje gemaakt.

Hotel zoeken want er kwam een lelijk buitje aan drijven, weer voor het eerst na Johnson City. Het regende maar de temperatuur bleef op 25 graden hangen. Dus het regende warm water. Een Motel 8 gevonden, uitgepakt en happie eten, we moesten er wel een paar km-tertjes voor rijden maar dan weet je hier nou eenmaal.

Weet je wat naast het nadeel van blaren op je voeten een groot voordeel is van vegetarisch zijn? Je weet veel namen van restaurants te noemen want voor dat het juiste restaurant gevonden is heb je de nodige kennis opgedaan. Maar niet getreurt we hebben een goed restaurant gevonden The Applebees (The Applebee's), een gril restaurant. En ja hoor daar kwam tie weer: "Hello guys, my name is ………how are you today and what would you like to drink?"

Alles besteld en of de duvel er weer was, komt er een man met een mooi opgemaakte schaal naar onze buuretertjes, hoop gemompel, blijkt de man het eten van Anna te hebben. Komt naar onze tafel toe en begint een relaas in knoekenboeren engels waar ik weer eens geen barst van begreep. Maar mijn agenda, denkertje en 2e paar ogen snapte er iets van en zei yes thats mine. "Wel excuse me very deeply, shall I take it back and keep it warm till the other meal is also ready? Yes ok do pls" Maar het was nog gloeiend heet dus waarom dan meenemen, dacht ik bij mijzelf. Nog geen 30 seconden later komt onze eigen serveerster met de schaal weer aandragen. Als die schaal nog warmer gemaakt is dan hij al was verbrand je zeker je lippen dus oppassen geblazen haha. Alles zal goed kommen zeg ik dan altijd maar weer. Lekker gegeten goede maaltijd en ongeveer 5 keer tegen een vragende en excuserende bediend personeelslid verteld dat het prima was.

Na ons bedank gebed zijn we nog even een tegenoverliggend winkelcentrum ingegaan en Asj, ik heb daar weer een lekker ijsje gegeten Cool mint met pindakaas smaak mmmm zo dan das past leven.

We zitten op een uur afstand van Washington, dus morgen hebben we een hele dag, kunnen we mooi nog even in Annapolis wat dingen bezichtigen. En morgen afsluiting van deze blog en helaas deze ook weer prachtige vakantietour.

FOTO's

1 opmerking:

  1. aloha,

    Zo even de tijd genomen om te gaan zitten lezen.
    Tevens merkte ik op uit jullie verhaal dat dit jullie laatste blog word voor deze vakantie.
    Ik heb geprobeerd om toch elke dag te lezen en zeker even een reactie te geven maar net als nu is het niet echt elke dag gelukt maar dat is dan ivm drukte die ik op dat moment heb.
    maar des al niet temin ben ik nu weer helemaal bij.
    We hebben met zijn drieen weer even genoten van het verhaal en zeker de mooie omgeving die we hebben gezien op de foto's want dat is het wel hoor mooie omgeving.
    Jammer dat nu echt het einde in zicht is maar goed aan alles komt een einde toch?
    Wij zijn vandaag in ossendrecht geweest en voor myron pakte het wel positief uit de eerste helft zit er nu op nu de tweede helft nog op 2 okt. maar dan zijn jullie thuis en kan ik het allemaal makkelijker vertellen en uit leggen.
    Ik kijk er in ieder geval weer naar uit om jullie te zien.
    Nog even genieten van de tijd die jullie daar nog rest en dan spreek ik jullie gauw weer.

    Dikke kussen en een mountje vol.
    Mir.

    BeantwoordenVerwijderen